|
Να κοιμηθούμε αγκαλιά
Πάλι μέτρησα τ’αστέρια κι όμως κάποια λείπουνε μόνο τα δικά σου χέρια δε μ’εγκαταλείπουνε. Πως μ’αρέσουν τα μαλλιά σου στη βροχή να βρέχονται τα φεγγάρια στο κορμί σου να πηγαινοέρχονται. Να κοιμηθούμε αγκαλιά, να μπερδευτούν τα ονειρά μας και στων φιλιών τη μουσική, ρυθμό να δίνει η καρδιά μας. Να κοιμηθούμε αγκαλιά, να μπερδευτούν τα ονειρά μας για μια ολόκληρη ζωή, να είναι η βραδιά δικιά μας. Τα φιλιά σου στο λαιμό μου μοιάζουνε με θαύματα σαν τριαντάφυλλα που ανοίγουν πριν απ’τα χαράματα. Στων ματιων σου το γαλάζιο έριξα τα δίχτυα μου, στις δικές σου παραλίες θέλω τα ξενύχτια μου. Στοίχοι - Σοφία Βόσσου / Μουσική - Γιώργος Κλεφτογιώργος |
Lass uns schlafen Arm in Arm
Ich zähl die Sterne, doch ein paar, die fehlen mir. Nur deine beiden Hände, die bleiben treu bei mir. Wie sehr liebe ich deine Haare, die regennass im Regen wehen die Monde, die auf deinem Körper auf- und wieder untergehen. Lass und schlafen Arm in Arm, Traum in Traum, frei und nackt, deine Küsse die Melodie, dein Herzschlag Rhythmus und der Takt. Lass uns schlafen Arm in Arm, frei und nackt, Traum in Traum, das unsre Leben dieser Nacht ein ganzes Leben lang vertrauen. Deine Küsse auf meinem Hals, die sind einem Wunder gleich, wie Rosen vor dem Morgengrauen offen, blütenreif. Im Meerblau deiner Augen werfe ich meine Netze aus, an den Stränden deiner Nächte breite ich meine Lieder aus. Deutscher Text: Felix Leopold |
|
Ωρες σιωπής
Ώρες σιωπής και χάνομαι στο άσπρο των ματιών σου, ώρες αιχμής και βρίσκομαι στις άκρες των χειλιών σου. Ας ήτανε να κράταγες στιγμούλα μου στο χρόνο, ας ήτανε να φώτιζες αυτό μου το κενό. Φταίνε τα τραγούδια που με πήραν απ’το χέρι κάτι στιχάκια σαλεμένων εραστών, μα εμένα τη στιγμούλα μου πίσω ποιός θα μου φέρει, εγώ ότι αγάπησα σε σένα το χρωστώ. Ώρες σιωπής και πίστεψα στα ναι σου και στα όχι, ώρες αιχμής και βρέθηκα στον έβδομο ουρανό, να ζήσω σ’ενα όνειρο, δε ξέρω αν με παίρνει μα ο έρωτας μου άναψε, γι αυτό σ’το τραγουδώ. Στίχοι και μουσική - Διονύσης Τσακνής |
Stunden der Stille
In diesen Stunden verlier ich mich im Weiß deiner Pupille, im Winkel deiner Lippen, in diesen Stunden voller Stille. Ach halte nur nen Augenblick, den Blick deiner Augen an und zünde mit deinem Blick ein Licht in meinen Augen an. Es sind all die Gedichte und auch all diese Lieder, die betrunkenen Poeten, alle singen sie mir: jeden verlorenen Augenblick bringt dir niemand wieder und alles, was ich liebe, das schulde ich dir. In diesen Stunden glaube ich deinem Ja und auch deinem Nein. Wenn im siebten Himmel neben mir außer dir nichts mehr geschieht. Pass ich auch in diesen Traum, den ich leb, nicht wirklich rein, sprachlos vor Liebe habe ich für dich nur dieses Lied. Deutscher Text: Felix Leopold |
Έλα μαζί μου
Έλα μαζί μου κάπου να πάμε χέρι με χέρι ένα περίπατο σ'ένα παράδεισο, σε κάποιο αστέρι, μ'έν'άσπρο σύννεφο πάνω από θάλλασσες κι από στεργιές στους γαλαξείες και στις απέραντες τις ξαστεριές. Έλα μαζί μου μιά νύχτα μόνο βήμα με βήμα να ταξιδέψουμε σαν γλάροι ξενοιαστοι πάνω απ'το κύμα, εμείς κι η αγάπη μας για εν' άλλο όνειρο, γι' άλλη φωληά, τον ερωτά μας Θεό να κάνουμε και βασiλιά Text & Musik - Janis Argyris |
Komm mit mir
Komm mit mir, wir träumen Hand in Hand vom Träumen, wie junge Hunde, die durch Wald und Leben streunen, und stürzen durch die Sterne übers Meer unsrer Liebe und unsrem Leben hinterher. Komm mit mir, wir haben diese Nacht geboren. Wie entflohene Vögel, die den Weg verloren, sucht unsre Liebe nach einer Heimat in diesem Land, dort in Umarmung liegen wir wie ein Gott uns dann in der Hand. |
|
Πάρε με (Αφροδίτη Μάνου / Βασίλης Παπακωνσταντίνου)
Σαν δυό φωτά βραδυνού αεροπλάνου τα δυό σου μάτια και χαράζουν τον αέρα, η αγκαλιά σου είναι η σκάλα του Μιλάνου κι εγώ απόψε έχω επίσημη πρεμιέρα. Πάρε με, πάρε με, μέσα σου να κρυφτώ σαν να μην έζησα πριν απ’ το βράδυ αυτό. Θέλω να δω το προσωπώ σου ανθισμένο, να με φιλάς όλη τη νύχτα όσο θ’αντέξεις, σαν φλιπεράκι γελαστό ξετρελαμένο σου δίνω ακόμα μια μπίλια για να παίξεις. ΡΕΦΡ. Κι ύστερα ξάπλωσε κοντά μου και κοιμήσου, εγώ θα πιάσω μια γωνίτσα στο κρεβάτι, όχι πως έχω το κλειδί του παραδείσου μα σ’αγαπώ κι αυτό νομίζω είναι κάτι. Στοίχοι - Αφροδίτη Μάνου / Μουσική - Βασίλης Παπακωνσταντίνου |
Halte mich
In deinem Sturm geh’ ich hilflos in die Knie, in deinem Regen steh’ ich entsetzlich gerne. Deine Umarmung ist der Himmel von Saloniki, auf deiner Haut finde ich millionen Sterne. Halte mich, halte mich, flute mein Land, tauche mich ein in dich, wirf mich an deinen Strand. Ich hab schweren Atem und dein Salz noch auf der Zunge. hast mich genommen, wo legst du mich nieder... In dir ertrunken, dein Wasser in der Lunge find’ ich mich in deiner Morgensonne wieder. Refr. Ich such’ ein Versteck, nur eine kleine Insel. Viel zu schwach, mich von dir zu erheben, schreib’ ich nachts auf deine Haut mit feinem Pinsel „ich liebe dich…doch bitte lass mich leben.“ Deutscher Text: Felix Leopold Auch hier musste ich mir einen neuen Text einfallen lassen, um diese wunderschöne Idee der Poetin Afroditi Manou ins Deutsche zu übertragen. |
|
Στέλλα
Γεμίσαν οι πλατίες με πολυκατοικίες και σίδερα, και κάθε που βραδιάζει η πολιτεία μοιάζει με σινεμά. Και’γω σου λέω Στέλλα στην αγκαλιά μου έλα να κοιμηθείς. Είναι μεγάλη μέρα αδέσποτη σαν σφαίρα και θα χαθείς. Σε κάθε της γωνία δράμα και κομωδία και κλάματα, στους δρόμους ζευγαράκια, έρωτες τσαλιμάκια και βάσανα. ΡΕΦΡ. Φώτα μικρά μεγάλα, έργα, πορνό και μπάλα γιά τους φτωχούς, στους τοίχους διαφημίσεις παντού και πάντα λύσεις γιά τυχερούς. Στίχοι - Γιώργος Οικονομέας / Μουσική - Γιάννης Ζουγανέλης Um den Sinn dieses Liedes etwas zu aktualisieren, habe ich keine Übersetzung geschrieben, bin aber an der Aussage des Originals sehr dicht dran. |
Schatz, lass dich umarmen
Mitleid und Bier aus Dosen für die Arbeitslosen, die SPD macht Mut. Auf politische Debatten furzen die Satten… uns geht es gut. Ach Schatz, lass dich umarmen, all deine Demut, dein Erbarmen…. ohne dich wär‘ ich vielleicht schon tot. Ich bin auch nur ein Flüchtling, bekam Asyl bei dir im Frühling… denn auch Liebe, wenn sie fehlt, ist eine Not Fürs Herz und gegen Falten ein Placebo für die Alten und friedvolle Zeit. Die Dichter bejammern leise auf altbewährte Weise ihre Einsamkeit. REFRAIN Einen Euro für den Penner, Pornos für den Kenner… was sind wir geil. Shopping Queen für die Damen, Suppenküchen für die Armen… unsre Welt ist heil. Deutscher Text: Felix Leopold |
|
Αν ακούς
Συλλαβίζω ακόμα το ρυθμό - αν ακούς - στις μουσικές σου πετώ φτάνουν λίγα κάρβουνα ματιές μια ζωή να προσκυνάω δυο στιγμές Μόνο τα σημάδια του έρωτα αγκαλιάσαμε στην καρδιά μια βουτιά δεν αρκεί Τ' άλλα είναι κοράλλια που ακόμα δεν τα φτάσαμε είναι η αγάπη απάτητη γη. Συλλαβίζω αρώματα σκιές αν ακούς, ακούω κι αυτά που δε λες φτάνει ένα φιλί σου προσευχή να 'ρθει ο ήλιος για μια βόλτα στη γη Στοίχοι - Φωτεινή Λαμπρίδη / Μουσική - Παραδωσιακό Σουηδίας |
Für die Tiefe ist das Herz zu leicht
Durch das Leben hinke ich in deinem Takt, atme stotternd in deinen Melodien. Ein Blick von dir, schwarz und warm und nackt, lässt das Leben ein paar Schritte weiterziehen. Nur im Flachen haben wir uns bisher umarmt, für die Tiefe ist das Herz zu leicht. Doch dort sind die Korallen vor Schmerzen gut getarnt und von uns Menschen noch unerreicht. Ich atme mit Gerüchen Schatten ein und höre sogar das, was du nicht sagst. Du lädst sogar die Sonne zu mir ein, wenn du mich mal zu küssen wagst. Deutscher Text: Felix Leopold / Musik: trad. Schweden |